Franz Joseph

Habsburg Hanedanlığı'nda, tam adı Franz Joseph 1 olarak geçen imparator.

Franz Joseph 1 1848'de tahta çıkmıştır. 1848 Devrimi'nin Avrupa'yı sarstığı bir dönemde tahta çıkmış olmasına rağmen, 1916'daki ölümüne dek kesintisiz 68 yıl süren istikrarlı bir yönetim göstermiştir.

Avusturyalılar, Avrupa tarihinin en uzun monarşi dönemlerinden biri olan Franz Joseph 1 döneminin bu istikrarını; halkın imparatoru sevmesi, imparatorun çalışkanlığı (güne sabah 4:30'da başlarmış) gibi faktörlerle açıklar.

Avusturya'da, Franz Joseph 1'in halka açık sadece bir heykeli bulunuyor, o da Burggarten'da...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Plaza - Dışarıdan bakmaya devam (2)

Resim
Plazaya dışarıdan bakarken, insanı en çok rahatsız eden, insan doğasının olumlu yanlarını törpüleyen yapısı oluyor ister istemez. Son yazımı , plazaların, hayatın öncelikli alanlarından biri olarak gördüğüm siyasetin canlanmasına ket vurmasından sözederek tamamlamıştım. Kaldığımız yerden devam edelim. Siyasetin yanısıra, hayatı yaşanır kılan diğer alanlarda da, plaza çalışanlarının yeteneklerinin köreldiğini görmek zor değil. Bir plazadan -amatör bir anlayışla bile olsa- müzik grubu çıkabilir mi? Hayalgücü bir mengeneye sıkıştırılmış plaza insanlarının edebiyata, sinemaya bakışının sınırlı kalacağı aşikar degil mi? Plazada çalışan insanların, siyasi faaliyete göre nötr bir yerde duran ve dolayısıyla daha güvenli addettikleri bu alanlara ilgi göstermediği değil iddiam. Farkında olmadan tutuculaşan plaza çalışanları, bu alanlardaki popüler ve kalıcı etkiler bırakmayan örneklere merak salıyor. Popüler kültürün de plazalarla ve çalışanlarıyla bir alıp veremediği olmadığı için, hatta tersin
Devamı

Orda, Bir Salgın Var Uzakta

Resim
Geçenlerde yazdığım bir yazıda , Türkiye'nin 2006 baharına hareketli ve yoğun bir gündemle girdiğine, dolayısıyla -biraz komplo teorisyenliğine soyunarak- son günlerde medyada işlenen bahar yorgunluğu kavramının, biraz da bu peşpeşe gelen yıpratıcı olaylar serisinin dayattığı bir zorunluluk şeklinde değerlendirilmesi gerektiğine işaret etmiştim. Ancak bu ayın başında, "Ora"dan, bahar yorgunluğunu katmerli bir şekilde hissetmemize yolaçacak, 21. yüzyıl Türkiyesi için akıllara durgunluk verebilecek bir haber aldık: Şırnak'ın -Şırnak'a kıyasla daha canlı bir ticari hayatın hüküm sürdüğü- ilçesi Cizre'de, ilçeyi kırıp geçiren bir salgın sonucunda, ilçe çapındaki 30 bin öğrencinin yarısı uyuz hastalığına yakalanmış ve bu yüzden ilköğretim okullarında öğretimin -mecburen- 2 günlüğüne durdurulmasına karar verilmişti. Bu haber, maalesef hakettiği ilgiyi göremedi Türkiye medyasında. Bunu; evrensel anlamda "haber" kavramına sırt çeviren ve "haber"i
Devamı

Yazmak ya da "verba volent scripta manent"...

Resim
Yazma edimi, en önemli insani iletişim yöntemlerinden birisi. Daha çok, insanın asli işlevlerinden olan düşünme yetisinden beslenmesine bağlıyorum bunu. Bir başka temel insani iletişim yöntemi olan konuşma edimine kıyasla, daha kontrollü bir edimdir yazmak. Düşünce, üstüste birkaç elekli bir zihinsel süzgeçten geçtikten sonra yazıya dökülür; söylenecek sözü ölçüp biçmek ve ifade edilecek düşünceyi tartmak için yeterince vakit vardır. Oysa dilin kemiği yoktur. Bu anlamda, insanlara ulaşmakta daha güvenli bir kanaldır yazmak. Öte yandan, içini dökmekten başka bir derdi olmayan insanın bir tercihi olarak da görülebilir. Ama en önemlisi, ölümlü insanın dünyaya bir iz bırakma ihtirasıyla açıklanabilir yazma ihtiyacı. Çünkü duyguyu, düşünceyi kayıt altına alır yazı. Başlıkta da dendiği gibi: "Söz uçar, yazı kalır." Bu yüzden, hep bir muhatap arar yazı, çünkü kağıda düştüğünde tek başınadır, cansızdır ve onu okudukça hayata getirecek yabancı bir çift göz arar en azından. Muhatap ara
Devamı